lis 13, 2019
Wspólnota mieszkaniowa to podmiot wprowadzony ustawą o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994r. z późniejszymi zmianami. Zgodnie z tą ustawą wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa jest tzw. ułomną osobą prawną – może pozywać i być pozywana. Może zawierać umowy i zaciągać zobowiązania. Jest podmiotem praw i obowiązków. Wspólnota jest reprezentowana przez Zarząd – jedno lub wieloosobowy albo przez Zarządcę, któremu powierzono zarząd tzw. nieruchomością wspólną.
Wspomniana ustawa wyróżnia wspólnoty dwojakiego rodzaju – tzw. duże, które posiadają 8 lokali i więcej oraz tzw. małe – do 7 lokali. W przypadku wspólnot małych w zakresie ich funkcjonowania obowiązują ogólne zasady o współwłasności określone w kodeksie cywilnym. Zasady zarządzania dużą wspólnotą opisane są w ustawie o własności lokali. Wspólnoty mieszkaniowe mogą być jedno lub wielobudynkowe, w zależności od tego jak został sprzedany pierwszy lokal. Jeżeli na danej działce gruntu zlokalizowane są dwa lub więcej budynków, to wtedy wszystkie one tworzą jedną wspólnotę. Wspólnoty mogą składać się z lokali mieszkalnych i użytkowych bądź też wyłącznie z lokali mieszkalnych lub wyłącznie z lokali użytkowych. Wspomniana wcześniej tzw. nieruchomość wspólna to grunt oraz te części budynku, które nie służą do użytku poszczególnych właścicieli lokali. Zalicza się tutaj m. in. dach, klatki schodowe, korytarze, ściany nośne, fundamenty, przewody kominowe, piony wodne i kanalizacyjne, instalację centralnego ogrzewania włącznie z grzejnikami.
Decyzje we wspólnocie przekraczające tzw. zakres zwykłego zarządu jak np. uchwalenie rocznego planu gospodarczego, remonty, zatwierdzenie rocznego sprawozdania finansowego muszą być podejmowane w drodze uchwały wszystkich współwłaścicieli. Uchwały zapadają większością głosów. Każdy ze współwłaścicieli posiada tyle głosów ile ma udziału w tzw. nieruchomości wspólnej.
Najnowsze komentarze